بیداری

امام علی (ع) می فرماید : دو نعمت است که ارزش آنها را نمی دانند مگر کسی که آنها را از دست داده باشد : جوانی و تندرستی.

بیداری

 

قال رسول الله (ص):


 الناس نيام اذا ماتوا انتبهوا


مردم در خوابند، وقتي مُردند بيدار مي شوند.

 

 

همراه حسین [علم الهدی] در حال قدم زدن بودیم که رسیدیم به قبرستان.
 
حسین به محض اینکه قبرها را دید، لحظه ­ای به فکر فرو رفت و سپس گفت:
 
«آروم راه بروید.» بعد عباراتی عربی را از نهج البلاغه قرائت کرد و پس از
 
ترجمه آن را تفسیر کرد. آن خطبه این بود که حضرت علی (علیه السلام)
 
به یارانش که از کنار قبرستان عبور می­کردند، فرمودند:
 
«می­دانستید که مرده­ها با شما صحبت می­کنند؟» یاران گفتند: «نه!»
 
امام فرمودند: «اینها دارند به شما می­گویند ما فرصت را از دست دادیم،
 
ولی شما فرصت دارید. فاصله­ ی ما با شما یک متر بیشتر نیست، شما
 
فرصت دارید و ما فرصت نداریم. اکنون نه راه بازگشت داریم و نه راهی
 
برای انجام عمل خیر؛ ولی شما فرصت دارید. این فرصت را غنیمت
 
بشمارید و از آن استفاده کنید
 

 

بگذارید وبگذرید ببینید ودل مبندید چشم بیندازید ودل مبازید

 

 
 
که دیر یازود باید گذاشت وگذشت(مولا امیرالمومنین علی علیه السلام)

 

 

http://www.haqiqat.mihanblog.com/post/23

 

  

 

بيداري[1]
 
لكن چه فايده كه هشياري پس از مرگ تنها موجب ندامت و حسرت است و خداوند متعال انسانها را از چنين روزي بيم
 
مي‌دهد.
 
خداوند مي‌فرمايد:
                          « يا ايها الذين امنوا لاتلهكم اموالكم و لا اولادكم عن ذكر الله و من يفعل ذلك فاولئك هم
 
الخاسرون »
                 اي كساني كه ايمان آورده ايد اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نكند و هر كس چنين كند
 
زيانكار است.[2]
 
حضرت علي عليه السلام مي‌فرمايد:
 
«آيا درد تورا بهبودي و خواب تورا بيداري نيست؟پس چگونه ترس شبيخون خشم الهي تو را بيدار نمي‌كند و حال
 
آنكه در اثر نافرماني از دستورهاي او به مدارج قهر وغضب او در افتاده‌اي؟ پس سستي خود را به تصميم و قاطعيت،
 
و خواب غفلتت را به بيداري و حركت درمان كن…»[3]
 
بيداري نور است، بيداري بينايي و بصريت است، بيداري و آگاهي در دين نعمتي است بر كسي كه اين بيداري به او
 
روزي شده است.[4]
 
آيا كسي نيست كه قبل از پايان عمرش از خواب غفلت بيدار شود؟[5]
 
زنهار از غفلت كه قساوت قلب تنها در بستر غفلت نشو ونما مي‌كند.[6]
 
امام سجاد عليه السلام در مقام دعا، از حالت غفلت، به خدا پناه مي‌برد و مي‌گويد:
 
«خدايا! به تو پناه مي‌برم از تنبلي و سستي و اندوه و ترس و بخل و غفلت …»
 
و در دعاي صباح مي‌خوانيم :
 
اي آن كه در گاهواره‌ي امن و امان بخوابم بردي و براي رسيدن به نعمتها و احسانهايت از خواب گران بيدار كردي…
 
پس ـ اي برادر و اي خواهر مسلمان! ـ تا دير نشده از خواب بيدار شو و راه آخرت در پيش گير كه فردا دير است و
 
پيك اجل به ناگاه فرا مي‌رسد.


 

 

[1] مهدوي كني، محمدرضا، نقطه هاي آغاز در اخلاق عملي، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، 1374، پنجم، صص 61-63
[2].سوره منافقون آيه 9
[3].نهج البلاغه فيض  الاسلام خطبه 214
[4].فهرست موضوعي غرر، ص 431
[5].شرح غرر، ج 2ص 328،
[6].بحارالانوار ج 75ص 164

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: